تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 364 |
تعداد مقالات | 3,223 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,740,988 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,238,435 |
اثربخشی بازیدرمانی شناختی رفتاری بر بهبود توجه و برنامهریزی دانشآموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی | ||
روان شناسی مدرسه و آموزشگاه | ||
مقاله 2، دوره 11، شماره 4، بهمن 1401، صفحه 16-29 اصل مقاله (1.08 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22098/jsp.2023.2036 | ||
نویسندگان | ||
سارا تقی زاده هیر1؛ سیف اله آقاجانی* 2؛ سحر خوش سرور1 | ||
1دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی. اردبیل. ایران. | ||
2دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه محقق اردبیلی. اردبیل. ایران | ||
چکیده | ||
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازی درمانی شناختی رفتاری بر بهبود برنامهریزی و توجه دانشآموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بود. روش ها: روش پژوهشآزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی 12 -7 سال شهر اردبیل در سال 1398 بود که 30 نفر از آنها به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در گروه های آزمایش و گواه به تعداد مساوی جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فرم کوتاه و تجدیدنظر شده ی مقیاس درجه بندی کانرز والدین، آزمون برج لندن و آزمون تولز- پیرون استفاده شد. در گروه آزمایش بازی درمانی شناختی رفتاری (10 جلسه 45 دقیقه ای) اجرا شد و گروه گواه تحت مداخله قرار نگرفت. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بازی درمانی شناختی رفتاری اثر معناداری بر بهبود برنامه ریزی و توجه دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی دارد (05/0>P)، به طوری که به ترتیب دانش آموزانی که در گروه آزمایش تحت بازی درمانی شناختی رفتاری قرار گرفته بودند از سطوح بالاتر برنامه ریزی و توجه نسبت به دانش آموزان گروه کنترل برخوردار بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، بازی درمانی شناختی رفتاری می تواند به عنوان روشی مؤثر در بهبود برنامه ریزی و توجه دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در نظر گرفته شوند. | ||
کلیدواژهها | ||
بازی درمانی شناختی رفتاری؛ برنامه ریزی؛ توجه؛ اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی | ||
مراجع | ||
ارجمندنیا، ع.ا.، حسنوند، م.، و اصغری نکاح، م. (1397). تأثیر بازیهای شناختی بر عملکرد توجه و بازداری پاسخ در کودکان دارای اختلال ریاضی. فصلنامه کودکان استثنایی، 18(1)، 5-18. 20.1001.1.16826612.1397.18.1.6.3
اصغری نکاح، م.، و عابدی، ز. (1393). بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر کارکردهای اجرایی بر بهبود بازداری پاسخ، برنامهریزی و حافظهی کاری کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیشفعالی. فصلنامه روانشناسی شناختی، 2(1)، 41- 52. 20.1001.1.23455780.1393.2.1.5.8
اکبری، ب.، و رحمتی، ف. (1394). اثر بخشی بازیدرمانی مبتنی بر رویآورد شناختی– رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان پیشدبستانی مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی. فصلنامه تحول روانشناختی کودک، 2(2)، 93-100.
ایروانی، م. (1383). روانشناسی آزمایشی (تجربی). تهران: انتشارات پیام آوران کلک آزاد.
پورمحمدرضای تجریشی، م.، عاشوری، م.، جلیلآبکنار، س.، و بهپژوه، ا. (1393). اثربخشی آموزش بازداری پاسخ بر حافظه فعال دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی. توانبخشی، 15(4)، 12-20.
پاشا، غ.م.، و اخوان، گ. (1388). تأثیر موسیقی فعال بر حافظه و توجه بیماران اسکیزوفرن مرد و زن مرکز شفاء دزفول. یافتههای نو در روانشناسی، 4(11)، 35-46.
پرورش، ن.، ضیاء الدینی، ح.، عرفانی، ر.، و شکوهی، م. (1393). فراوانی اختلال کمبود توجه/ بیشفعالی و ارتباط آن با افسردگی در دانشجویان. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان، 16(1)، 94-99.
جنتیان، س.، نوری، ا.، شفتی، س. ع.، مولوی، ح.، و سماواتیان، ح. (1387). اثربخشی بازیدرمانی بر رویکرد شناختی – رفتاری بر شدت علایم اختلال بیشفعالی/ کمبود توجه، تحقیقات علوم رفتاری، 6(2)، 109-119.
حسینخانزاده، ع.، رسولی، ح.، و کوشا، م. (1397). تأثیر بازی درمانی بر حافظه کوتاه مدت دیداری و انعطاف پذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی-توجه/ فزون کنشی. مطالعات روانشناختی، 14(4)، 55-72.
حسنی، ر.، میرزائیان، ب.، و خلیلیان، ع. (1392). اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر اضطراب و عزت نفس کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیشفعالی. فصلنامه پژوهشهای نوین روانشناختی، 8(29)، 164-180.
خیراله بیاتیانی، غ.، حافظی، ف.، عسگری، پ.، و نادری، ف. (1399). اثربخشی بازیدرمانی شناختی رفتاری و آموزش نظریه ذهن بر انعطافپذیری شناختی در دانشآموزان دارای ناتوانیهای خاص یادگیری با و بدون همبودی اختلال نقص توجه/بیش-فعالی. تازه های علوم شناختی، 22(۳)، ۲۴-۳۶. 10.30699/icss.22.3.24
خوشابی، ک.، شمسایی، م.م.، جدیدی، م.، نیکخواه، ح.ر.، بسته حسینی، ش.، و ملک خسروی، غ. (1392). مقایسه تاثیر ریتالین، نوروفیدبک، آموزش مدیریت والدین و تعامل سه روش بر علائم کلی در اختلال بیش فعالی ـ نقص توجه و کیفیت رابطه مادر ـ فرزندی. مجله پزشکی بالینی ابن سینا، 20(۲) ،۱۳۳-۱۴۳.
گنجی، ح. (1392). آزمونهای روانی (مبانی نظری و علمی). تهران، انتشارات ساوالان.
عاشوری، م.، و دلالزاده بیگدلی، ف. (1396). اثربخشی بازیدرمانی مبتنی بر مدل شناختی رفتاری بر مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی با اختلال نارسایی توجه-بیشفعالی. توانبخشی، 19(2)، 102- 115.
عبدی، ا.، عربانیدانا، ع.، حاتمی، ج.، و پرند، ا. (1393). اثربخشی بازیهای رایانهای شناختی بر بهبود حافظة کاری، توجه و انعطافپذیری شناختی در کودکان مبتلا به ADHD ، فصلنامة کودکان استثنائی، 14(1)، 20-33. 20.1001.1.16826612.1393.14.1.2.1
عینی، ساناز و هاشمی، زهره. (1401). اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر تعللورزی تصمیمگیری و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان. مجله روانشناسی مدرسه و آموزشگاه، 11(1)، 68-79. 10.22098/JSP.2022.1571
سلیمانی، ا. (1394). مقایسهی عملکرد دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری ریاضی در آزمون برج لندن و مقیاس عملکرد پیوسته. ناتوانیهای یادگیری، 4(3)، 73-56.
شهائیان، آ.، شهیم، س.، بشاش، ل.، و یوسفی، ف. (1386). هنجاریابی، تحلیل عاملی و پایایی فرم کوتاه ویژه والدین مقیاس درجهبندی کانرز برای کودکان 6 تا 11 ساله در شیراز، مطالعات روانشناختی، 3(3)، 120-97
طاهری، م. (1396). تاثیر بازی درمانی مبتنی بر کارکردهای اجرایی در توانایی برنامهریزی و توجه انتخابی کودکان مبتلا به نقص توجه و بیشفعالی. مجله پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری،2(9)، 37-49.
لواسانی، م.،کرامتی، ه.، و پروین، ک. (1397). اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانشآموزان با اختلال خواندن. ناتوانیهای یادگیری، 7(3)، 91-109. 0.22098/JLD.2018.629
مالدار، ز.، و رسولی، ن. (1399). اثربخشی عروسکدرمانی مبتنی بر شناختیرفتاری بر افزایش توانمندیشناختی و بهبود توجه دختران با نقص توجه بیشفعالی. رویش روانشناسی، 4(49)، 132-123
مشهدی، ع.، رسولزاده طباطبایی، س.ک.، آزادفلاح، پ.، و سلطانیفر، ع. (1388). مقایسه بازداری و کنترل تداخل در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی و کودکان بهنجار. مجله روانشناسی بالینی، 1(2)، 37-50.
موللی، گ.، جلیلآبکنار، س.، و عاشوری، م. (1394). بررسی اثربخشی بازیدرمانی گروهی بر مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی آسیبدیده شنوایی. مجله توانبخشی، ۱۶(۱)، ۷۶-۸۵.
نریمانی، محمد و شربتی، انوشیروان. (1394). مقایسهی حساسیت اضطرابی و عملکرد شناختی در دانشآموزان با و بدون نارسانویسی. مجله ناتوانیهای یادگیری، 4(4)، 85-100.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th Ed.), (DSM-5). American Psychiatric Pub. [DOI.org/10.1176/appi.books.9780890425596] Abdi, A., Arabani Dana, A., Hatami, J., & Parand, A. (2014). The effect of cognitive computer games on working memory, attention and cognitive flexibility in students with attention deficit/hyperactivity disorder. Journal of Exceptional Children, 14 (1), 19-34. (Persian). http://joec.ir/article-1-198-en.html Ashori, M., & Dallalzadeh Bidgoli, F. (2018). The effectiveness of play therapy based on cognitive-behavioral model: Behavioral problems and social skills of pre-school children with attention deficit hyperactivity disorder. Journal of Rehabilitation, 19 (2), 102-115. (Persian). http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2314-en.html Arjmandnia, A. A., Hassanvand, M., & Asgharinekah, M. (2018). The effect of cognitive games on attention and response inhibition in Students with dyscalculia. Journal of Exceptional Children, 18(1), 5-18. (Persian). http://joec.ir/article-1-628-en.html Asgari Nekah, S. M., & Abedi, Z. (2014). The effectivness of executive Functions based play therapy on improving response inhibition, planning and working memory in children with attention deficit hyperactivity disorder. Journal of Cognitive Psychology, 2(1), 41-51. (Persian). http://jcp.khu.ac.ir/article-1-2005-en.html Akbari, B., & Rahmati, F. (2015). The efficacy of cognitive behavioral play therapy on the reduction of aggression in preschool children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of Child Mental Health, 2 (2), 93-100. (Persian). http://childmentalhealth.ir/article-1-53-en.html Barkley, R. A. (2014). Sluggish cognitive tempo (concentration deficit disorder?): Current status, future directions, and a plea to change the name. Journal of Abnormal Child Psychology, 42(1), 117-125. [DOI.org/10.1007/s10802-013-9824-y] Conners, C. K. (1990). Manual for Conners’ Rating Scales. Canada. Multi health system, Inc. Conners, C. K., Sitarenios, G., Parker, J. D., & Epstein, J. N. (1998). Conners CK, Sitarenios G, Parker JD, Epstein JN. The revised Conners' Parent Rating Scale (CPRS-R): factor structure, reliability, and criterion validity. Journal of Abnormal Child Psychology, 26(4), 257-268. [DOI.org/10.1023/A:1022602400621] Coogan, A. N., Baird, A. L., Popa-Wagner, A., & Tome, J. (2016). Circadian rhythms and atention defcit hyperactivity disorder: Te what, the when and the why. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry; 67, 74-81. [DOI.org/10.1016/j.pnpbp.2016.01.006] Dvorsky, M. R., & Langberg, J. M. (2019). Predicting impairment in college students with ADHD: the role of executive functions. Journal of Attention Disorders, 23(13), 1624-1636. [DOI.org/10.1177/1087054714548037] El-Nagger, N. S., Abo-Elmagd, M. H., & Ahmed, H. I. (2017). Effect of applying play therapy on children with attention deficit hyperactivity disorder. Journal of Nursing Education and Practice, 7(5), 104-115. [DOI.org/10.5430/jnep.v7n5p104] Eyni, S., & Hashemi, Z. (2022). The effectiveness of cognitive-behavioral intervention on decisional procrastination and academic self- efficacy education the students. Journal of School Psychology and In Stitutions, 11(1),68-79. (Persian) 10.22098/JSP.2022.1571 Ghanji, H. (2001). Psychological tests (theoretical and scientific foundations).Tehran: Savalan. (Persian). Hassani, R., Mirzaeeian, B., & Khalilian, A. (2013). Effectiveness of cognitive behavior-based play therapy on anxiety and self-steem of children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD) children. Quarterly Journal of New Psychological Research, 8(29), 164-180. (Persian). https://psychologyj.tabrizu.ac.ir/article_4279_en.html Hallahan, D. P., Kauffman, J. M., & Pullen, P. C. (2015). Exceptional learners: An introduction to special education. York New: Pearson. https://www.amazon.com/Exceptional-Learners-Introduction-Special-Education/dp/013480693X Hossein Khanzadeh, A. A., Rasouli, H., & Kousha, M. (2019).The effectiveness of play therapy on visual short-term memory and cognitive flexibility in children with attention deficit/ hyperactivity disorder. Psychological Studies, 14(4), 55-72. (Persian). [DOI.org/10.22051/psy.2018.16252.1452] Hudec, K. L., Alderson, R. M., Patros, C. H., Lea, S. E., Tarle, S. J., & Kasper, L. J. (2015). Hyperactivity in boys with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD): The role of executive and non-executive functions. Res Devel Disabi, 45-46(5), 103-109. [DOI.org/10.1016/j.ridd.2015.07.012] Klingberg, T., Forssberg, H., & Westerberg, H. (2002). Training of working memory in children with ADHD. Journal of Clinical and Experimental Neuropsychology; 24(6), 781–91. [DOI.org/10.1076/jcen.24.6.781.8395] Kristen, L. M., Smith, S. W., Cumming M. M & Daunic, A. P. (2017). A review of social problem- solving intervetions: Past finding, current status, and future directions. Review of Ecucational Research, 87(1), 71-102. [DOI.org/10.3102%2F0034654316652943] Khalife, N., Kantomaa, M., Glover, V., Tammelin, T., Laitinen, J., Ebeling, H., & et al. (2014). Childhood attentiondeficit/hyperactivity dis-order symptoms are risk factors for obesity and physical in activity in adolescence. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 53, 425-436. [DOI.org/10.1016/j.jaac.2014.01.009] Khoushabi, K., Shamsaee, M. M., Jadidi, M., Nikkhah, H. R., Basteh Hoseini, S. H., & Malek Khosravi, G. H. (2013). A comparative Study on the effectiveness of stimulant therapy (Ritalin) neurofeedback, and parental management training and interaction of the three approaches on improving ADHD and quality of mother -child communication. Scientific Journal of Hamadan University of Medical Science, 20(2), 68, 132-141. (Persian). http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-140-en.html Kheirolah Bayatiani, G., Hafezi, F., Asgari, P., Naderi, F. (2020). Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral play therapy and theory of mind training on cognitive flexibility of students with specific learning disabilities and comorbidity with attention-deficit/hyperactivity disorder as a moderator. Advances in Cognitive Sciences, 22(3), 24-36. (Persian). http://icssjournal.ir/article-1-1156-en.html Irvani, M. (2004). Experimental psychology. Tehran: Kalak azad. (Persian) Janatian, S., Nouri, A., Shafti, A., Molavi, H., & Samavatyan, H. (2009). Effectiveness of play therapy on the bases of cognitive behavior approach on severity of symptoms of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) among primary school male students aged 9-11. Journal of Behavioral Studies; 6, 109- 119. (Persian). http://dorl.net/dor/20.1001.1.17352029.1387.6.2.7.5 Lavasani, M., Keamati, H., & Kadivar, P. (2018). Effectiveness of cognitive-behavioral play therapy on social adjustment and educational adaptability of students with reading disorder, Journal of Learning Disabilities, 7(3), 161-167. (Persian). 10.22098/JLD.2018.629 Lezak, M. D., Howieson, D. B., & Loring, D. W. (2004). Neuropsychological Assessment (4 thed). New York: Oxford University press. [DOI.org/10.1007/s00415-005-0003-0] Martel, M., Nikolas M., & Nigg, J. T. (2007). Executive function in adolescents with ADHD. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 46(11), 1437-1444. [DOI/10.1097/chi.0b013e31814cf953] Miranda, A., Presentación, M. J., Siegenthaler, R., & Jara, P. (2013). Effects of a psychosocial intervention on the executive functioning in children with ADHD. Journal of Learning Disabilities, 46(4), 363-376. [DOI.org/10.1177/0022219411427349] Mhalla, A., Guedria, A., Braham, T., Amamou, B., Sboui, W., Gaddour, N. & Gaha, L. (2018). ADHD in tunisian adolescents: Prevalence and associated Factord. Journal of Attention Disorder, 22(2), 154- 162. [DOI.org/10.1177%2F1087054717702217] Molly, G., Jalil Abkenar, S. S., & Ashouri, M. (2015). The effectiveness of group play therapy on social skills of hearing impaired preschool children. University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, 16 (1), 76-85. (Persian). http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1568-fa.html Maldar, Z., & Rasuli, N. (2020). Effectiveness doll therapy based on cognitive behavioral to increase cognitive ability and improve attention of girls with attention deficit hyperactivity disorder. Frooyesh, 9(4), 123-132. (Persian). http://frooyesh.ir/article-1-1853-en.html Mashhadi, A., Rasoolzadeh tabatabaee, K., Azadfalah, P., & Soltanifar, A. (2009). Comparative response inhibition in children deficit /hyperactivity disorder compared to normal children. Journal Clinical Psycology, 2(1), 37-50. (Persian). [DOI.org/10.22075/jcp.2017.1979] Narimani, M., & Sharbati, A. (2015). Comparison of anxiety sensitivity and cognitive function in students with and without dysgraphia. Journal of Learning Disabilities, 4(4), 85-100. (Persian) O'connel, R. G., Bellgrove, M. A., Dockree, P. M. & Robertson, I. H. (2006). Cognitive remediation in ADHD. Effect of periodic non-contingent alerts on sustained attention to response. Neuropsychological Rehabiliation, 16(6), 653-65. [DOI.org/10.1080/09602010500200250] Panksepp, J., Burgdorf, J., Cortney, T., & Gordon, V. (2003). Modeling ADHD-type arousal with unilateral frontal cortex damage in rest and beneficial effect of play therapy. Journal of Brain and Cognition, 52, 97-105. [DOI.org/10.1016/s0278-2626(03)00013-7] Pourmohammadreza-Tajrishi, M., A'shouri, M., Jalil-Abkenar, S. S., & Behpajooh, A. (2015). The effectiveness of response inhibitation training on the working Memory in Students with attention deficit/hyperactivity disorder. Journal of Rehabilitation, 15 (4), 12-21. (Persian). http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1484-fa.html Pasha, G. H. R & Akhavan, G. (2009). The effect of Active music on memory and attention of schizophrenia patient. Journal of Social Psychology. 3(11), 35-46. https://www.sid.ir/en/journal/ViewPaper.aspx?id=194229 Parvaresh, N., Ziaadini, H., Erfani, R., & Shokoohi, M. (2014). Prevalence of attention deficit hyperactivity disorder and its relation with depression. Journal of Gorgan University Medical Sciences, 16(1), 94-99. (Persian). http://goums.ac.ir/journal/article-1-1981-fa.html Safer, D. J. (2018). Is ADHD really increasing in youth? Journal of Attention Disorder, 22(2), 107-115. [DOI.org/10.1177/1087054715586571] Sosic-Vasic, Z., Kröner, J., Schneider, S., Vasic, N., Spitzer, M., & Streb, J. (2017). The association between parenting behavior and executive functioning in children and young adolescents. Frontiers In Psychology, 8(2), 472-472. [DOI.org/10.3389%2Ffpsyg.2017.00472] Shallice, T. (1982) Specific impairments of planning. Philosophical Transactions of the Royal Society B; 298(1089), 199–209. [DOI.org/10.1098/rstb.1982.0082] Soleymani, E. (2015). Performance comparison of students with and without math learning disorder in tower of London and continuous operation scale. Journal of Learning Disabilities, 4(3), 56-73. (Persian). https://www.sid.ir/en/Journal/ViewPaper.aspx?ID=441658 Shahaeian, A., Shahim, S., Bashash, L., Yousefi, F. (2007). Standardization, factor analysis and reliability of the conners’parent rating scales for 6 to 11 years old children in Shiraz. Journal of Educational Psychology Studies, 3(3), 97-120. (Persian). https://www.sid.ir/En/Journal/ViewPaper.aspx?ID=199724 Springer, C., Misurell, J. R., Hiller, A. (2012). Game- Based Cognitive- Behavioral Therapy (GB-CBT) group program for children who have experienced sexual abuse: A three- month follow up investigation. Journal of Child Sexual Abuse, 21(6), 646-664. [DOI.org/10.1080/10538712.2012.722592] Shallice, T., Marzocchi, G. M., Coser, S., Del Savio, M., Meuter, R. F., & Rumiati, R. I. (2002). Executive function profile of children with attention deficit hyperactivity disorder. Developmental Neuropsychology; 21(1), 43–71. [DOI.org/10.1207/S15326942DN2101_3] Taheri, M. (2015). The effect of executive function-based play therapy on the ability to plan and selectively pay attention to children with attention deficit hyperactivity disorder. Journal of Recent Advances in Behavioral Sciences, 2(9), 37-49. (Persian). http://ijndibs.com/article-1-79-fa.html Tenenbaum, R. B., Musser, E. D., Morris, S., Ward, A. R., Raiker, J. S., Coles, E. K., & Pelham, W. E. (2019). Response inhibition, response execution, and emotion regulation among children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of Abnormal Child Psychology, 47(4), 589-603. [DOI.org/10.1007/s10802-018-0466-y] Zablotsky, B., Black, L. I., Maenner, M. J., Schieve, L. A., Danielson, M. L., Bitsko, R. H., & Boyle, C. A. (2019). Prevalence and trends of developmental Disabilities among children in the United States: 2009– 2017. Pediatrics, 144(4), e20190811. [DOI.org/10.1542/peds.2019-0811] | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,451 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,533 |