تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 364 |
تعداد مقالات | 3,222 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,739,561 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,237,595 |
بررسی اثربخشی آموزش روش ایفای نقش بر مسئولیّتپذیری دانش-آموزان دختر اول دبیرستان | ||
روان شناسی مدرسه و آموزشگاه | ||
مقاله 9، دوره 5، شماره 2، شهریور 1395، صفحه 151-166 اصل مقاله (218.22 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مهدیه هلاجیان1؛ اسماعیل سعدیپور* 2 | ||
1کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
2دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روش آموزشی ایفای نقش بر مسئولیّتپذیری دانشآموزان دختر اول دبیرستان است. این مطالعه از نوع آزمایشی، طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانشآموزان دختر پایه ی اول مقطع متوسطه دولتی منطقه دو شهر تهران تشکیل میداد. به این صورت که از بین 35 دبیرستان دخترانه یک دبیرستان به تصادف انتخاب شد. این دبیرستان (هدی) دارای 6 کلاس پایه اول و 195 دانشآموز بود. پرسشنامهی مسئولیّتپذیری بر روی این 195 نفر اجرا شد. سپس 45 دانشآموزی که دارای یک نمره انحراف استاندارد پایینتر از میانگین بودند به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد. روش ایفای نقش در 8 جلسه و هر جلسه یک ساعت به گروه آزمایش آموزش داده شد. در گروه کنترل اقدامی صورت نگرفت. مجدداً از هردو گروه پسآزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که روش ایفای نقش بر مسئولیّتپذیری دانشآموزان اثربخش بوده است. بنابراینمعلمان میتوانند برای افزایش مسئولیّتپذیری دانشآموزان از روش ایفای نقش استفاده کنند. | ||
کلیدواژهها | ||
ایفای نقش؛ مسئولیّتپذیری؛ دانشآموزان | ||
مراجع | ||
احدیان، محمد و آقا زاده، محرم (1388). راهنمای روشهای تدریس برای آموزش و کارآموزی، تهران: آییژ. احمدی آخورمه، محمد؛ سهامی، سوسن؛ رفاهی، ژاله و شمشیری، بابک (1392). ساخت و اعتبار یابی پرسشنامهی مسئولیتپذیری چندبعدی بر مبنای متون اسلامی، روشها و مدلهای روانشناختی، 13(3)، 99-111. آقا زاده، محرم (1384). راهنمای روشهای نوین تدریس. تهران:آییژ. براندن، ناتانیل (1996). مسئولیّتپذیری: اتکای به خود و زندگی پاسخگو. ترجمه مهدی قرچهداغی (1385). تهران: شباهنگ. بهرنگی، محمدرضا (1392). الگوهای تدریس،تهران: کمال تربیت. حسینینژاد، مریم (1392). جوانان، مسئولیّتپذیری و نقش جامعه، نشریه فرهنگ و اجتماع. گفتگو با حسین لطفآبادی دبیر شورای علمی پژوهشی سازمان ملی جوانان. سبحانی نژاد، مهدی (1389). مسئولیّتپذیری اجتماعی در برنامه ریزی درسی کنونی دوره ابتدایی ایران و طراحی برای آینده. رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس. شولتس، دوآن (1997). روانشناسی کمال، الگوهای شخصیت سالم. ترجمه: گیتی خوشدل(1388). تهران: پیکان. فضلی خانی، منوچهر(1392). راهنمای عملی روش مشارکتی و فعال در فرآیند تدریس، تهران:سمت. فولادچنگ، محبوبه (1382). بررسی باورهای خودکارآمدی دختران دانشآموز استان فارس و ارائه راهکارهای مناسب. مجموعه مقالات هفته پژوهش سازمان آموزش و پرورش استان فارس، 99-75. کلانتری، صمد؛ ادیبی، مهدی؛ زیانی، رسول و احمدی، سیروس(1386). بررسی بی تفاوتی و نوع دوستی در جامعه شهری ایران و عوامل مؤثر بر آن، دانشور رفتار، 14(22)، 35-27. لطفآبادی، حسین (1393). جریان اجتماعی شدن و آموزش مهارتهای اجتماعی به کودکان. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد. ماسن، پاول هنری (1978). رشد و شخصیت کودک. ترجمه: مهشید یاسایی (1390).. تهران: مرکز. هرسی، پال و بلانچارد، کنت (1939). ترجمه: علاقهبند، علی. مدیریت رفتار سازمانی، کاربرد منابع انسانی. تهران: امیرکبیر نعمتی، پریسیما ( 1388). ساخت و هنجاریابی آزمون مسئولیتپذیری دانشآموزان. پایاننامهی کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی. Abour, H., cherif, D. Dianne; Al- Arabi, Ateegh; Aron R, A. & Verma, S. (2010). Effective Understanding of the Human Body Organs: A Role Playing Activity for Deep Learning. National Association of Biology Teachers, 7, 447-450.
Ahadiyan, M. (2000). Guidance of Modern Teaching Methods. 256.(Persian).
Ahmadi, M., Sahami, S., Refahi, Z., Shamshiri, B. (2013). Construction and Validation of responsibility multidimensional questionnaire based on Islamic texts, psychological methods and models, 13 (3), 99-111. (Persian).
Argyle, M. (1989). Social interaction. London: Methven.
Argyle, M. (1980). Interaction Skills and Social Competence. Ln: P. Feldman and j. oxford. (Eds). The social psychology of psychological publishers. Chichester: wiley.
Aqazade, M. (2006). Guidance of Modern Teaching Methods. Tehran: Ayiizh. (Persian).
Brandon, N.(1996). Qarachedaqi, M. (2007).Taking Responsibility. Tehran: shabahang.
Deneve, K., Hepner, M. (2002). Role Play Simulation: The assessment of the active learning technique and comparisons with traditional lectures. Innovative Higher Education. 21, 231-246.
Dougal, J. Gonterman, R. (1999). A Comparison of Three Teaching Methods on Learning and Retention. JNSD, 15(5), 490–505.
Fazlikhani, M. (2004). Practical Guide of participative approach in the teaching process. Tehran: Samt. (Persian).
Fuladchang, M. (2003). Investigation of self-efficacy beliefs of Fars girls students. Articles of fars education, research week, 75-99. (Persian).
Glen, S. Bedly (1995). Developing critical thinking in higher education .Nurse education today. 15(30), 170- 178.
Hersey, P., Blanchard C. Alaqeband, A. (2015). Organizational behavior management. Tehran: Amirkabir.
Hoseini nejad, M. (2014). Youth & Responsibility & The role of society. Interview with Lotfabadi, H. Journal of culture and society, 12. (Persian).
Joyner, B. Young, L. (2006). Teaching medical students using role play: twelve tips for successful role plays. Med Teach, 28(3), 225 – 229.
Kalantari, S., Adibi, M., Ziyani, R., Ahmadi, S. The study of indifference and altruism in the city's community and its determinants. Journal of Behavior, 14 (22), 27-35. (Persian).
Lenzi, M., Vieno, A., Santinello, M., Nation, M., & Voight, A. ( 2014). The role played by the family in shaping early and middle adolescent civic responsibility. The Journal of Early Adolescence, 34(2), 251-278.
Lotfabadi, H. (2015). Socialization and teaching social skills to children. Mashhad University. (Persian).
Manorm, k., Zoe, P. (2006). Rol play as a teaching method: a practical guide produced with support from the centre factualty of liberal art, Ubon Ratchathani University.
Maruyama, G., Fraser, S. C., Miller, N. (1982). Personal responsibility and altruism in children. Journal of Personality and Social Psychology, 42, 659-664 .
Massen, H. (1978). Yasayi, M. (2012). Child development and personality. Tehran: Markaz. (Persian).
Menzies, R. G., Harris, L. M., Cumming, S. (2000).Relation between in flated personal responsibility and exaggerated danger expectancies in obsessive-compulsive concerns. Behaviour Research and Therapy, 38, 1029-1037.
Mergler, A. (2007). The Creation, Implementation and Evaluation of a School-Based Program PhD thesis, Queensland University of Technology.
Nemati, p. (2000). Construction and standardization of Responsibility questionnaire of students, M.S project of Allame Tabatabayi University. (Persian).
Safran, S., Safran, J. S. (1985).Classroom context and teachers perceptions of problem. behavior. Journal of Education Psychology, 77, 20-28.
Schultz, D. (1997). Khoshdel, G. (2010). Growth psychology: Models of the healthy personality. Tehran: peykan. (Persian).
Sobhani nejad, M. (2011). Social responsibility in today's elementary school curriculum and plan for the future of Iran. PhD research, Tarbiat Modares University. (Persian).
Sutcliffe, M. (2002). Using role-play to teach undergraduate business students challenging the teacher, supporting the learner.
Yang, Sh. Ch. (2007). E-critical/thematic doing history project: Integrating the critical thinking approach with computer-mediated history learning, Computers in Human Behavior, 23, 095–2112. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,111 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,267 |