
تعداد نشریات | 30 |
تعداد شمارهها | 426 |
تعداد مقالات | 3,753 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,903,505 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,095,366 |
مطالعه تطبیقی نحوه ارتباط، مشارکت و حمایت والدین از مدارس در سه کشور ترکیه، کره جنوبی و ایران | ||
روان شناسی مدرسه و آموزشگاه | ||
مقاله 3، دوره 14، شماره 2، تیر 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22098/jsp.2025.17128.6117 | ||
نویسندگان | ||
محمود خروشی1؛ حمدالله حبیبی* 2 | ||
1دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران. | ||
2دانشیار مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف: درک تفاوتها و شباهتهای میان کشورها در زمینه نقش والدین در مدرسه میتواند به سیاستگذاران برای الگوبرداری از تجارب موفق یاری رساند. این پژوهش نوعی مطالعه تطبیقی-تحلیلی با هدف مطالعه تطبیقی نحوه ارتباط، مشارکت و حمایت والدین از مدارس در سه کشور ترکیه، کره جنوبی و ایران است. روشها: از روش مطالعه تطبیقی کیفی با بهرهگیری از رویکرد چهارمرحله ای بردی یعنی توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه استفاده شده است. از میان کلیة کشورهای جهان، دو کشور کره جنوبی و ترکیه به لحاظ قرابت فرهنگی و رتبه نسبتا بالا در شاخصهای آموزشی و دسترسی بیشتر به اطلاعات آنها از جانب محققان به عنوان نمونه برای مقایسه با ایران انتخاب شدند. روش و ابزارگردآوری داده ها، اسناد و اطلاعات موجود در پایگاه های اطلاعاتی رسمی این دولت ها، کتاب ها و نشریات مرتبط با موضوع تحقیق است. ملاک ورود منابع به حیطه بررسی اسنادی بود که ترجیحاً به روز بوده و مرتبط با اطلاعات بود. اسنادی انتخاب شدند که در طی سالهای 2018 الی 2023 به چاپ رسیده باشند. برای تعیین اعتبار داخلی، صحت اسناد و برای تعیین اعتبار خارجی، درجة اهمیت اسناد، ارزیابی شد. یافتهها: نتایج نشان می دهد که در کشورهای ترکیه و کره جنوبی به طور کلی به نظام آموزشی و مدارس بیشتر اهمیت میدهند و به همین دلیل مدارس نیز در این کشورها بیشتر با اولیا در ارتباط هستند. در ایران، در حالی که مدارس نقش مهمی در رشد علمی و تحصیلات دارند، ارتباط آنها با والدین کمتر است و در نتیجه بهره مندی از توانایی های والدین در بهبود نظام تعلیم و تربیت کم تر است. تحلیل تطبیقی نشان میدهد که در ایران، الگوی ارتباط با والدین فاقد انسجام نهادی و سیاستی بوده و نیازمند بازطراحی ساختار ارتباطی و مشارکتی بین خانه و مدرسه است. نتیجهگیری: به طورکلی، توسعه تعامل بین والدین و مدارس و آموزشگاهها، نیاز به توسعه برنامههای فرهنگی دارد، توسعه برنامههای مشارکت اولیا، توسعه تعاملات با مدارس، توسعه برنامههای بهرهمندی از تواناییهای اولیا و توسعه ارتباط موثر والدین با مدارس است. در نهایت، تقویت نقش والدین در مدارس میتواند گامی مؤثر در بهبود کیفیت آموزش، افزایش سرمایه اجتماعی مدرسه و توسعه نظام تربیتی کشور باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
مدرسه؛ ترکیه؛ کره جنوبی؛ ایران؛ مشارکت اولیا و والدین | ||
مراجع | ||
آزمند، م.، و قاسمیراد، م. (۱۳۹۲). فصلنامه رشد آموزش پیش دبستانی، پیاپی 18 (بهار).
آقازاده، ا. (۱۳۸۵). آموزش و پرورش تطبیقی. تهران: انتشارات سمت.
ایران نژاد، پ.، فریده تهرانی، ف. (1400). مقایسه تطبیقی برنامه آموزش پیش از دبستان ایران و کره جنوبی. فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی، ۲ (۲) ، ۶۱-۴۷.
بسامی، ر.، هراتی، ا.، علوی پویا، ر.، و اسلامی مهر، ص. (1403). دفتر راهنمای فعالیت های انجمن اولیا و مربیان مدارس داخل و خارج از کشور سال تحصیلی 1404-1403. انجمن اولیا و مربیان. چاپ سی و چهارم.
بهرامیپور، ف.، کاظمیانمقدم، ک.، و هارونرشیدی، هـ. (۱۴۰۴). اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر ادراک خود، کفایت اجتماعی و تابآوری کودکان با اختلال یادگیری. فصلنامه ناتوانیهای یادگیری، ۱۵(۱)، ۲۵–۴۲. [DOI: 10.22098/jld.2025.15782.2194]
رسول بهی، ش.، خسروی، د.، و بهادر، ح. (1395). بررسی تطبیقی نظام آموزشی ایران و ترکیه. کنفرانس جهانی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی در آغاز هزاره سوم.
سلیمی، س . (1403). شناسایی و رتبهبندی آسیبهای آموزش مجازی در شبکه شاد و رابطه آن با کیفیت آموزش. فناوری آموزش، 18(2)، 493-508. [DOI: 10.22061/tej.2024.10097.2943]
صافی، ا. (1396). چالش های عمده نظام راهنمایی و مشاوره در آموزش وپرورش ایران. فصلنامه رشد آموزش مشاور مدرسه، 46.
صبوری خسروشاهی، ح. (1388). آموزش و پرورش در عصر جهانی شدن؛ چالش ها و راهبردهای مواجهه با آن. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی. 1(1). 153-196.
عصاره، ع. (۱۳۸۹). مطالعات تطبیقی آموزشوپرورش دوره اول متوسطه در کشورهای منتخب. انتشارات یادواره کتاب.
فرجاد، م. ع. (1390). کتاب آموزش و پرورش تطبیقی (جلد اول و دوم). ناشر: رشد.
گلدانی، م.، و مؤمنی، ف. (1402). تأثیر نحوۀ هزینه کرد دولت ها در آموزش و پرورش، بر شاخص توسعه انسانی (مقایسه تطبیقی ایران با کشورهای OECD). مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل، 6(1)، 79-105.
میرکمالی، س. م. (1378). تفکر خلاق و باروری آن در سازمانهای آموزشی. مجله روان شناسی و علوم تربیتی. 4(2).
نصیریان، م. (1402). بررسی ارتباط والدین با مدارس و نقش آن در تربیت رسمی و عمومی دانش آموزان. بندرعباس: دومین همایش علمی پژوهشمند.
نظرزاده گیگلو، س.، علائی، س.، محسنپور قرهقاسملو، س.، و سلحشور کورعباسلو، ا. (۱۴۰۳). اثربخشی غنیسازی روابط درونخانوادگی (با مشارکت والدین) بر مهارتهای اجتماعی و نارسایی هیجانی دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص. فصلنامه ناتوانیهای یادگیری، ۱۴(۲)، ۴۵–۶۲. [DOI: 10.22098/jld.2024.12978.2096]
وفادار، ص.، و جوان بخت اول، ج. (1383). انجمن اولیا و مربیان، ساختار، وظایف و مسئولیت ها. تهران: انجمن اولیا و مربیان.
هاشمی، ط.، و جورکش، ف.، و قلتاش، ع.، و ماشینچی، ع. ا. (1402). مطالعات تطبیقی در برنامه درسی (ایران و کره جنوبی)، دومین همایش علمی پژوهشمند، بندرعباس. https://civilica.com/doc/1687416
Anastasiou, S., & Papagianni, A. (2020). Parents’, teachers’ and principals’ views on parental involvement in secondary education schools in Greece. Education Sciences, 10(3), 69. [DOI: 10.3390/educsci10030069] Aypay, A. (2016). Parental involvement in school: A test of Hoover-Dempsey and Sandler’s model among Turkish parents. Educational Sciences: Theory & Practice, 16 (3), 827-852. [DOI: 10.1016/j.childyouth.2010.12.016] Bahramipour, F., Kazemian Moghadam, K., & Haroon Rashidi, H. (2025). The effectiveness of self‑regulation training on self‑perception, social competence, and resilience in children with learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 15(1), 25–42. (Persian) [DOI: 10.22098/jld.2025.15782.2194] Bermeo, E. (2014). South Korea’s successful education system: lessons and policy implications for Peru. Korean Social Science Journal. 41. 135-151. [DOI: 10.1007/s40483-014-0019-0] Boon, C., Eckardt, R., Lepak, D. P., & Boselie, P. (2018). Integrating strategic human resource management. The International Journal of Human Resource Management, 29(1), 34-67. [DOI:10.1080/09585192.2017.1380063] Bray, M., Adamson, B., & Mason, M. (Eds.). (2014). Comparative education research: Approaches and methods (2nd ed.). Springer. Bureau of Labor Statistics. (2021). Employment projections. United States Department of Labor. https://www.bls.gov/emp/ Byun, S. Y., Schofer, E., & Kim, K. K. (2012). Revisiting the role of cultural capital in East Asian educational systems: The case of South Korea. Sociology of Education, 85 (3), 219-239. [DOI: 10.1177/0038040712447180] Çelenk, S. (2018). Parental involvement in Turkish primary schools: A qualitative study. International Journal of Educational Research, 87, 1-10. Choi, M. (2022). Digital Parent-School Communication in Korea: The Case of KakaoTalk. Asian Journal of Education, 33(4), 78-95. Choi, Y., & Kim, Y. (2018). Parental involvement and students’ cognitive outcomes in Korea: Focusing on private tutoring. Asia Pacific Education Review, 19 (3), 325-337. Coşkun, B., and Katıtaş, S. (2021). Parental involvement in secondary education: Perceptions and potential barriers. African Educational Research Journal, 9(2), 418-433. [DOI: 10.30918/AERJ.92.21.050] Coşkun, B., Katitaş, S., & Karadaş, H. (2022). The relationship between faculty members’ organizational support perceptions and personal growth initiative levels, the mediating role of general self-efficacy. International Journal of Modern Education Studies, 6(2), 400–422. [DOI: 10.51383/ijonmes.2022.226] Epstein, J.L., M.G. Sanders, B.S. Simon, N. Salinas and F.L. Van Voorhis (2002). School, Family and Community Partnerships, 2nd Edition, California: Corwin Press. Ghasemi, V., & Burhan, N. F. (2014). The impact of parental involvement on academic achievement: A case study in Iran. International Journal of Academic Research in Progressive Education and Development, 3 (4), 1-12. Gökçe, F. (2015). Parental involvement in school activities in Turkey: A systematic review. International Journal of Progressive Education, 11 (3), 73-85. Ha, J. C., & Lee, J. W. (2022). Realization of a sustainable high-performance organization through procedural justice: The dual mediating role of organizational trust and organizational commitment. Sustainability, 14(3), 1259. [DOI:10. 3390/su14031259] Hapsari, E. W., Sudarman, S., & Utami, S. (2023). Sources of students errors in EFL writing in Indonesia. Journal of Academia in English Education, 3(2), 141-160. [DOI: 10.32505/jades.v3i2.4678] Hosseini, S. A., & Asadzadeh, H. (2018). The effect of parental involvement on students' academic achievement in Iran: A meta-analysis. Journal of School Psychology, 6 (1), 1-15. Huang, X., Gao, L., Xiao, J., Li, L., Shan, X., Chen, H., Chai, X., Duan, X. (2024). Family environment modulates linkage of transdiagnostic psychiatric phenotypes and features in the developing brain. Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging. Online ahead of print. [DOI: 10.1016/j.bpsc.2024.03.003] Karimi, F., & Sotoudehnama, E. (2016). The relationship between parental involvement and academic achievement in Iranian EFL learners. Journal of Language Teaching and Research, 7 (5), 1005-1013. Kaya, M., & Erdem, C. (2021). The role of parental involvement in Turkish students’ academic success: A longitudinal study. Journal of Educational Research, 114 (2), 123-135. Kim, S. W., & Hill, N. E. (2015). Including fathers in the picture: A meta-analysis of parental involvement and students’ academic achievement. Journal of Educational Psychology, 107 (4), 919-934. Kim, Y. C., & Park, S. (2016). Shadow education and the curriculum and culture of schooling in South Korea. Curriculum Inquiry, 46 (4), 390-410. Korean Educational Development Institute (KEDI) (2023). Annual Report on Education in Korea 2023. Kumagai, K. (2019). Career services in Japanese higher education: Current status and future prospects. Asia Pacific Education Review, 20(1), 1-10. Lee, J., & Shouse, R. C. (2011). The impact of prestige orientation on shadow education in South Korea. Sociology of Education, 84 (3), 212-224. [DOI:10.1177/0038040711411278] Ministry of Science, Research and Technology. (2021). Scholarships. Retrieved July 7, 2023, from https://en.msrt.ir/scholarships Mohammadi, M., & Abdi, H. (2020). The role of family in academic achievement: A qualitative study in Iranian context. Journal of Family Research, 16 (1), 45-60. Nazarzadeh Giglou, S., Alaei, S., Mohsenpour Ghareghasamloo, S., & Salhshour Kourabbaslou, A. (2024). The effectiveness of intra-family relationship enrichment (with parental participation) on social skills and emotional dysregulation in students with specific learning disorders. Journal of Learning Disabilities, 14(2), 45–62. (Persian) [DOI: 10.22098/jld.2024.12978.2096] OECD. (2018). Higher Education for Development, Vision 2030. OECD Publishing. [DOI: 10.1787/9789264301665-en] OECD. (2023). PISA 2022 Results: Learning during crisis. Paris: OECD Publishing. OECD (2024), PISA 2022 Results (Volume III): Creative Minds, Creative Schools, PISA, OECD Publishing, Paris. [DOI: 10.1787/765ee8c2-en] Park, H., & Byun, S. Y. (2015). Why are teachers afraid of curricular autonomy? Contradictory effects of the new national curriculum in South Korea. Asia Pacific Journal of Education, 35 (1), 20-33. Park, S., & Holloway, S. D. (2017). The effects of school-based parental involvement on academic achievement at the child and elementary school level: A longitudinal study. Journal of Educational Research, 110 (1), 1-16. [DOI: 10.1080/00220671.2015.1016600] Rashidi, N., & Moghadam, M. (2015). The impact of parental involvement on children's academic achievement in Iran. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 171, 135-141. Safari, M., & Tahmasbi, S. (2017). The role of parental involvement in academic achievement of Iranian high school students. Journal of Educational and Management Studies, 7 (2), 1-7. Schleicher, A. (2022). World Class: How to Build a 21st-Century School System. OECD Publishing. Tumkaya, S. (2017). Velilerin okulda egitime katilim turlerinin bazi degiskenlere gore incelenmesi [Investigation of parents' participation types in education according to some variables]. Cukurova Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi [Cukurova University Journal of Institute of Social Sciences], 26(2), 83-98. Umran Sahin. (2019). Parents' Participation Types in School Education. International Journal of Educational Methodology, 5(3), 315 - 324. UNESCO. (2015). Education for Sustainable Development: A roadmap. Retrieved from https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000233564 UNESCO (2022). Reimagining our futures together: A new social contract for education. Paris: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Wang, M. T., & Sheikh-Khalil, S. (2014). Does parental involvement matter for student achievement and mental health in high school? Child Development, 85(2), 610-25 [DOI:10.1111/cdev.12153] Wang, Y., Marosi, C., Edgin M., & Horn S. S. (2021). The Role of Parental and Teacher Support in Adolescents’ Academic Self-Efficacy and School Engagement. Journal of Youth and Adolescence, 1939–1951. [DOI: 10.1007/s10964-021-01470-8] World Bank. (2019). Higher Education and Development: The Role of Governments and Public Policies. World Bank Group. [https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/31350] World Bank (2023). The State of Global Learning Poverty: 2022 Update. Washington, DC: World Bank Group. Yazdanparast, S., Ranjbar Zeinali, M., & Gorji Mehlabani, Y. (2022). The relationship between higher education and the job market. The First International Conference and the Fourteenth National Conference on Education. Yıldırım, İ., & Demir, S. (2016). The relationship between parental involvement and students’ academic achievement in Turkey: A meta-analysis study. Educational Sciences: Theory & Practice, 16 (5), 1621-1641. Zare, H., & Ghasemi, A. (2019). Parental involvement and academic achievement: A case study of Iranian students. International Journal of Educational Psychology, 8 (2), 123-140. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 159 |