تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 355 |
تعداد مقالات | 3,091 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,567,414 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,119,071 |
اثربخشی ذهن آگاهی ویژه کودکان بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری ویژه | ||
پژوهش در روان درمانی کودک و نوجوان | ||
مقاله 1، دوره 1، شماره 1، دی 1401، صفحه 19-6 اصل مقاله (1.1 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22098/rcap.2022.2010 | ||
نویسنده | ||
آتوسا آخوندی* | ||
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیانور واحد نجف آباد، نجفآباد، ایران | ||
چکیده | ||
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی ذهنآگاهی ویژه کودکان بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری ویژه بود. روشها: اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه شهر اصفهان در سال 1401 بود. ابتدا به روش نمونهگیری در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل). گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای ذهنآگاهی ویژه کودکان قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی برای کودکان(PWB-c) اوپری و همکاران(2018) و مقیاس شفقت خود برای کودکان(SCS-C) سوتون و همکاران(2018) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدستآمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اذهنآگاهی ویژه کودکان توانسته است بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان را به طور معناداری بهبود بخشد(05/0>P). نتیجهگیری: میتوان نتیجهگیری کرد که ذهنآگاهی ویژه کودکان میتواند به عنوان مداخلهای مؤثر برای بهبود بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری ویژه مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین مداخله مبتنی بر ذهنآگاهی با افزایش مهارتهای ذهنآگاهانه کودک به بهبود سلامت روان، به ویژه کاهش اختلالات درونسازی و برونسازی در کودکان به عنوان ابزار مداخلهای مهم به روانشناسان کودک معرفی میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
ذهنآگاهی ویژه کودکان؛ بهزیستی روانشناختی؛ شفقت خود؛ ناتوانیهای یادگیری ویژه | ||
مراجع | ||
آریاپوران، س.، حاجی مرادی، ر.، و موسوی، س. (1399). اثربخشی فیلیالتراپی بر رفتارهای خموده در دانشآموزان دارای اختلالات یادگیری خاص. پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، 10(1)، 92-75. https://cbs.ui.ac.ir/article_25674.html بابایی نادینلویی، ک.، میکاییلی منیع، ف.، پزشکی، ه.، بافنده، ح.، و عبدی، ح. (1396). رابطه ذهن آگاهی و فراهیجان در پیش بینی تنظیم هیجانی- شناختی پرستاران تازه کار. نشریه پرستاری ایران، 30(105)، 22-11.https://ijn.iums.ac.ir/browse.php?a_id=2403&sid=1&slc_lang=fa رستمی، ح.، فتحی، آ.، و خیری، ا. (1398). بررسی اثربخشی آموزش ذهنآگاهی در کاهش پرخاشگری و افزایش سلامت روانی سربازان. فصلنامه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، 7(1)، 117-109.https://journal.ihepsa.ir/browse.php?a_id=1108&sid=1&slc_lang=fa زرگر، ی.، محمدی بهرام آبادی، ر.، و بساک نژاد، س. (1391). بررسی فرایندهای خانواده به عنوان پیشبینیهای مشکلات رفتاری در دانشآموزان پایهی دوم دبیرستانهای شهر یاسوج. نشریه علمی روانشناسی مدرسه و آموزشگاه، 1(2)، 103-77.https://jsp.uma.ac.ir/article_43.html سجادی، م.، و عسکریزاده، ق. (1394). نقش ذهنآگاهی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در پیشبینی علایم روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی. دوماهنامه راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 8(5)، 308-301. https://edcbmj.ir/article-1-872-fa.html صدیقی ارفعی، ف.، و نمکی بیدگلی، ز. (1395). بررسی رابطه ذهنآگاهی با تابآوری در دانشجویان. مجله اصول بهداشت روانی، 18(1)، 590-586. https://jfmh.mums.ac.ir/article_8096.html قاسمی جوبنه، ر.، موسوی، سید و.، ظنی پور، آ.، و حسینی صدیق، م. (1395). رابطه بین ذهن آگاهی و تنظیم هیجان با تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان. دوماهنامه راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 9(2)، 141-134.https://edcbmj.ir/browse.php?a_id=970&slc_lang=fa&sid=1&ftxt=0 کرد، ب.، و مهدیپور، ح. (1397). رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراکشده با بهزیستی ذهنی در بین بیماران سرطانی بیمارستانهای شهر تبریز. مجله علمی و پژوهشی پرستاری ایران، 13(1)، 17-11.https://ijnr.ir/article-1-2087-fa.html نریمانی، م.، عادل، ز.، و گلپور، ر. (1391). رابطه ذهنآگاهی، سبکهای مقابلهای و هوش هیجانی با سلامت روانی در دانشجویان. نشریه آموزش و ارزشیابی، 5(19)، 105-91.https://journals.iau.ir/article_521437.html وصالی م، روشنک.، احدی، ح.، کجباف، م.، و نشاط دوست، ح. (1396 الف). بررسی اثربخشی مداخله آموزشی روانشناختی ذهنآگاهی کودکان بر کاهش اضطراب آزمون کودکان دبستانی ایرانی. مجله مطالعات ناتوانی، 7(1)، 30-21.https://jdisabilstud.org/article-1-650-fa.pdf وصالی محمود، ر.، احدی، ح.، کجباف، م.، و نشاط دوست، ح. (1396ب ). اثربخشی مداخله مبتنیبر ذهنآگاهی ویژه کودکان بر ذهنآگاهی و سلامت روان آنها. مجله مطالعات ناتوانی، 7(1)، 9-1.https://jdisabilstud.org/article-1-620-fa.pdf Cleare, S., Gumley, A., & O'Connor, R. C. (2019). Self‐compassion, self‐forgiveness, suicidal ideation, and self‐harm: A systematic review. Clinical psychology & psychotherapy, 1(1), 112-20. [Doi:10.1002/cpp.2372] Fernández-Abascal, E. G., & Martín-Díaz, M. D. (2021). Longitudinal study on affect, psychological well-being, depression, mental and physical health, prior to and during the COVID-19 pandemic in Spain. Personality and Individual Differences, 172(2), 21-35. [Doi:10.1016/j.paid.2020.110591] Matteucci, M. C., Scalone, L., Tomasetto, C., Cavrini, G., & Selleri, P. (2019). Health-related quality of life and psychological wellbeing of children with specific learning disorders and their mothers. Research in developmental disabilities, 87(2), 43-53. [Doi:10.1016/j.ridd.2019.02.003] Moss, N. E., & Moss-Racusin, L. (2021). Academic Achievement. In Practical Guide to Child and Adolescent Psychological Testing (pp. 85-91). Springer, Cham. https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-030-73515-9 Opree, S. J., Buijzen, M., & Van Reijmersdal, E. A. (2018). Development and validation of the psychological well-being scale for children (PWB-c). Societies, 8(1), 18. [Doi:10.3390/soc8010018] Rose, S. A., Sheffield, D., & Harling, M. (2018). The integration of the workable range model into a mindfulness-based stress reduction course: a practice-based case study. Mindfulness, 9(2), 430-440. [Doi:10.1007/s12671-017-0787-x] Sutton, E., Schonert-Reichl, K. A., Wu, A. D., & Lawlor, M. S. (2018). Evaluating the reliability and validity of the self-compassion scale short form adapted for children ages 8–12. Child Indicators Research, 11(4), 1217-1236. https://ideas.repec.org/a/spr/chinre/v11y2018i4d10.1007_s12187-017-9470-y.html Tatsiopoulou, P., Porfyri, G. N., Bonti, E., & Diakogiannis, I. (2021). Priorities in the Interdisciplinary Approach of Specific Learning Disorders (SLD) in Children with Type I Diabetes Mellitus (T1DM). From Theory to Practice. Brain Sciences, 11(1), 4, 10. [Doi:10.3390/brainsci11010004] | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 926 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 741 |