آمار

تعداد نشریات26
تعداد شماره‌ها395
تعداد مقالات3,459
تعداد مشاهده مقاله5,355,443
تعداد دریافت فایل اصل مقاله3,664,659
جنت پور, نیلوفر, کریمی آذری, امیررضا, صفری, حسین. (1403). تجزیه‌وتحلیل شبیه‌سازی پیاده راه شهری و تاثیرآن بر حس تعلق به مکان به روش چیدمان فضایی مطالعه موردی: پیاده راه شهری رشت. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1(3), 1-19. doi: 10.22098/gsd.2025.15148.1075
نیلوفر جنت پور; امیررضا کریمی آذری; حسین صفری. "تجزیه‌وتحلیل شبیه‌سازی پیاده راه شهری و تاثیرآن بر حس تعلق به مکان به روش چیدمان فضایی مطالعه موردی: پیاده راه شهری رشت". سامانه مدیریت نشریات علمی, 1, 3, 1403, 1-19. doi: 10.22098/gsd.2025.15148.1075
جنت پور, نیلوفر, کریمی آذری, امیررضا, صفری, حسین. (1403). 'تجزیه‌وتحلیل شبیه‌سازی پیاده راه شهری و تاثیرآن بر حس تعلق به مکان به روش چیدمان فضایی مطالعه موردی: پیاده راه شهری رشت', سامانه مدیریت نشریات علمی, 1(3), pp. 1-19. doi: 10.22098/gsd.2025.15148.1075
جنت پور, نیلوفر, کریمی آذری, امیررضا, صفری, حسین. تجزیه‌وتحلیل شبیه‌سازی پیاده راه شهری و تاثیرآن بر حس تعلق به مکان به روش چیدمان فضایی مطالعه موردی: پیاده راه شهری رشت. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1403; 1(3): 1-19. doi: 10.22098/gsd.2025.15148.1075

تجزیه‌وتحلیل شبیه‌سازی پیاده راه شهری و تاثیرآن بر حس تعلق به مکان به روش چیدمان فضایی مطالعه موردی: پیاده راه شهری رشت

جغرافیا و توسعه فضایی
دوره 1، شماره 3، آبان 1403، صفحه 1-19    اصل مقاله (1.01 M)
نوع مقاله: علمی - پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22098/gsd.2025.15148.1075
نویسندگان
نیلوفر جنت پور1؛ امیررضا کریمی آذری* 2؛ حسین صفری1
1گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت ایران
2گروه معماری، دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده
در عصر حاضر به دلیل جدایی از فرهنگ و میراث گذشتگان و استفاده از احجام خالص و مکعب شکل در معماری، مکان‌هایی بدون تفاوت در کیفیت و رمز و راز شکل گرفتند. فضاهای باز شهری سبب شکل‌گیری معنا در محیط می‌شود. وجود فضاهای باز شهری که دارای کیفیتی چون معنا در کالبد خود هستند، قابلیت تعامل انسانی را تقویت می‌نمایند و درنتیجه سبب شکل‌گیری احساس تعلق به مکان می‌گردند. هدف اصلی این پژوهش تحلیل تأثیرگذاری پیاده راه شهری بر حس تعلق افراد به روش شبیه‌سازی می‌باشد. راهبرد این پژوهش کمی-کیفی است. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش چیدمان فضا (Space Syntax) و در محدوده پیاده راه شهری رشت صورت گرفته است. در این روش آنالیز داده‌ها در نرم‌افزار UCL Depth Map 10 انجام پذیرفته است. داده‌ها نشان داده‌اند که احساس تعلق موجود در مسیر پیاده راه شهری فاکتور خوانایی که مؤثر در زمینه شکل‌گیری احساس امنیت و در نهایت تقویت احساس تعلق می‌باشد دارای ضریب همبستگی پایین‌تر از 4/0 بوده و همچنین در زمینه تحلیل هم پیوندی کل به‌جز (شعاع 3 کیلومتر) ضریب هم‌بستگی (R2) 46/0 بوده که نشانگر متوسط بودن حضور این پارامترها در محدوده موردمطالعه می‌باشد. درنتیجه برای ارتقا کیفیت مفهومی این مسیر نیاز به توجه و بازبینی در طراحی این پیاده راه می‌باشد. 
کلیدواژه‌ها
شبیه‌سازی؛ حس تعلق؛ چیدمان فضایی؛ پیاده راه شهری؛ شهر رشت
مراجع
  1. کبرزاده مقدم لنگرودی، امیر؛ احمدی، حسن و آزاده، سیدرضا. (1395). ارزیابی مطلوبیت پیاده‌راه‌های شهری بر اساس مؤلفه‌های کیفی؛ مطالعه موردی: پیاده‌راه علم‌الهدی شهر رشت. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 7(25)، 125-140.
  2. چرخچیان، مریم. (1388). بررسی نقش و جایگاه معیارهای اجتماعی در تحقق‌پذیری مرمت بافت‌های فرسوده شهری. آبادی، 67(4)، 17-23.
  3. اکبری، پرویز و داوودی، البرز. (1394). نقش پیاده‌مداری بر بهبود هویت رفتاری شهروندان در فضای شهر اسلامی (مطالعه موردی: خیابان فردوسی سنندج). مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 20(2)، 49-59.
  4. پورمند، حسنعلی؛ محمودی‌نژاد، هادی و رنج‌آزمای آذری، محمد. (1389). مفهوم «مکان و تصویر ذهنی» و مراتب آن در شهرسازی از دیدگاه «کریستین نوربرگ-شولتز» در رویکرد پدیدارشناسی. مدیریت شهری، 26(3)، 79-92.
  5. تابان، محسن؛ پورجعفر، محمدرضا و پورمند، حسنعلی. (1390). هویت و مکان؛ رویکردی پدیدارشناسانه. هویت شهر، 6(10)، 79-90.
  6. حقی، محمدرضا؛ ایزدی، محمدسعید و مولوی، ابراهیم. (1394). ارزیابی و مقایسه دو سیاست پیاده‌راه‌سازی و پیاده‌مداری در مراکز شهری (مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر همدان). مطالعات شهری، 13(4)، 17-31.
  7. داعی‌پور، زینب. (1393). رابطه حضور طبیعت و افزایش حس تعلق در خانه‌های سنتی ایران. باغ نظر، 11(30)، 49-58.
  8. دیده‌بان، محمد؛ پوردیهمی، شهرام و ریسمانچیان، امید. (1392). روابط بین «ویژگی‌های شناختی» و «پیکره‌بندی فضایی» محیط مصنوع: تجربه‌ای در دزفول. مطالعات معماری ایران، 4(2)، 37-64.
  9. ریسمانچیان، امید و بل، سایمون. (1389). شناخت کاربردی روش چیدمان فضا در درک پیکره‌بندی فضایی شهرها. هنرهای زیبا، 43(3)، 49-56.
  10. سازمان برنامه‌ریزی منطقه‌ای سن‌دیه‌گو. (1388). برنامه‌ریزی و طراحی برای پیاده‌ها (رهنمودهای طراحی شهری پیاده‌مدار). (رضا بصیری مژدهی، مترجم). تهران: انتشارات طحان.
  11. سرمست، بهرام و متوسلی، محمدمهدی. (1389). بررسی و تحلیل نقش مقیاس شهر در میزان حس تعلق به مکان (نمونه موردی: شهر تهران). مدیریت شهری، 26(4)، 133-146.
  12. سجادزاده، حسن. (1392). نقش دلبستگی به مکان در هویت‌بخشی به میدان‌های شهری (نمونه موردی: میدان آرامگاه شهر همدان). باغ نظر، 10(25)، 79-88.
  13. سلطانی‌فرد، هادی؛ حاتمی‌نژاد، حسین؛ عباس‌زادگان، مصطفی و پوراحمد، احمد. (1392). تحلیل دگرگونی ساختار کالبدی-فضایی شهر ایرانی-اسلامی (مطالعه موردی: شهر سبزوار). شهر ایرانی اسلامی، 14(2)، 13-21.
  14. شیعه، اسماعیل؛ حبیبی، کیومرث و پیرایه‌گر، میلاد. (1392). تبیین شاخص‌های جانمایی پیاده‌راه‌های شهری بر اساس اهداف توسعه پایدار اجتماعی با استفاده از روش ANP (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر رشت). هویت شهر، 9(22)، 19-30.
  15. صدریان، زهرا؛ حسینی، سیدباقر و نوروزیان ملکی، سعید. (1393). ارتقاء حس تعلق به مکان از طریق نوسازی بافت فرسوده با توجه به فضای واسط (نمونه موردی: محله باغ‌شاطر تهران). نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 7(2)، 35-44.
  16. طرح جامع شهر رشت. (1386). سازمان برنامه‌ریزی شهری.
  17. عباس‌زادگان، مصطفی. (1381). روش چیدمان فضا در فرایند طراحی شهری با نگاهی به شهر یزد. مدیریت شهری، 9(1)، 64-75.
  18. عباس‌زادگان، مصطفی، و آذری، عباس. (1391). کارگیری سنجش معیارهای مؤثر بر ایجاد محورهای پیاده‌مدار با سیستم اطلاعات مکانی (GIS) و چیدمان فضا. نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 4(2)، 55-68.
  19. عباس‌زادگان، مصطفی؛ مختارزاده، صفورا و بیدرام، رسول. (1391). تحلیل ارتباط میان ساختار فضایی و توسعه‌یافتگی محلات شهری به روش چیدمان فضا (مطالعه موردی: شهر مشهد). مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 4(14)، 43-62.
  20. عینی‌فر، علیرضا و آقا‌لطیفی، آزاده. (1390). مفهوم قلمرو در مجموعه‌های مسکونی (مطالعه موردی: مقایسه دو مجموعه مسکونی در سطح و در ارتفاع در تهران). هنرهای زیبا، 47(3)، 17-28.
  21. فلاحت، محمدصادق. (1385). مفهوم حس مکان و عوامل تشکیل‌دهنده آن. هنرهای زیبا، 26(2)، 57-66.
  22. قاسمی، مروارید. (1394). اهل کجا هستیم؟. (مریم مقدم، ویراستار). تهران: روزنه.
  23. قربانی، رسول و جام‌کسری، محمد. (1389). جنبش پیاده‌گستری، رویکردی نو در احیای مراکز شهری (مطالعه موردی: پیاده‌راه تربیت تبریز). مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 2(6)، 55-72.
  24. لک، آزاده و غلامپور، اشکان. (1393). درک معنای «حس مکان» در بازسازی مسکونی بم (نمونه موردی: مجموعه مسکونی نرگس). مسکن و محیط روستا، 149(2)، 37-50.
  25. محمدزاده، رحمت. (1390). بررسی کیفیت عوامل فضایی و کالبدی فضاهای باز مجتمع‌های مسکونی شهر جدید سهند. هنرهای زیبا، 47(3)، 29-38.
  26. هیلیر، بیل. (1383). هنر مستدل، یا نیاز به یک تئوری تحلیلی معماری. (رضا مسعودی‌نژاد، مترجم). آبادی، 14(43-44)، 134-139.
  27. Abbaszadegan, M. (2000). Changes of space use as a function of lifestyle and space characteristics in the Iranian context. In J. F. Benson & M. H. Roe (Eds.), Urban life styles, spaces, places, people (pp. xx-xx). Balkema.
  28. Abbaszadegan, M. (2002). Space syntax method in the urban design process with a focus on Yazd city. Urban Management, 9(1), 64-75. [In Persian].
  29. Abbaszadegan, M., & Azari, A. (2012). Application of effective criteria assessment in creating pedestrian-oriented corridors using GIS and space syntax. Scientific-Research Journal of the Iranian Architecture and Urbanism Association, 4(2), 55-68. [In Persian].
  30. Abbaszadegan, M., Mokhtarzadeh, S., & Bidram, R. (2012). Analysis of the relationship between spatial structure and neighborhood development using the space syntax method (Case study: Mashhad). Urban and Regional Studies and Research, 4(14), 43-62. [In Persian].
  31. Akbari, P., & Davoodi, A. (2015). The role of walkability in improving citizens’ behavioral identity in Islamic urban spaces (Case study: Ferdowsi Street, Sanandaj). Iranian Islamic City Studies, 20(2), 49-59. [In Persian].
  32. Akbarzadeh Moghadam Langroodi, A., Ahmadi, H., & Azadeh, S. R. (2016). Evaluation of the desirability of urban pedestrian pathways based on qualitative components: A case study of Alamolhoda pedestrian street in Rasht. Urban Research and Planning Journal, 7(25), 125-140. [In Persian].
  33. Baran, P. K., Rodríguez, D. A., & Khattak, A. J. (2008). Space syntax and walking in a new urbanism and suburban neighborhoods. Journal of Urban Design, 13(1), 5–28. https://doi.org/xxxxx
  34. Bromley, R., Tallon, A., & Thomas, C. (2005). City centre regeneration through residential development: Contributing to sustainability. Urban Studies, 42, 2407-2429. Cowan, R. (2005). The dictionary of urbanism. Streetwise Press Ltd.
  35. Charkhchian, M. (2009). Examining the role and position of social criteria in the feasibility of urban worn-out fabric restoration. Abadi, 67(4), 17-23. [In Persian].
  36. Daeipoor, Z. (2014). The relationship between the presence of nature and increased sense of attachment in traditional Iranian houses. Bagh-e Nazar, 11(30), 49-58. [In Persian].
  37. Didehban, M., Pourdihemi, Sh., & Rismanchian, O. (2013). The relationship between "cognitive features" and "spatial configuration" of the built environment: An experience in Dezful. Iranian Architecture Studies, 4(2), 37-64. [In Persian].
  38. Einifar, A., & Aqa Latifi, A. (2011). The concept of territory in residential complexes (Case study: Comparison of two residential complexes in flat and vertical development in Tehran). Fine Arts, 47(3), 17-28. [In Persian].
  39. Ewing, R., Handy, S., Brownson, R., Clemente, O., & Winston, E. (2006). Identifying and measuring urban design qualities related to walkability. Journal of Physical Activity and Health, 3, 223-240.
  40. Falahat, M. S. (2006). The concept of sense of place and its contributing factors. Fine Arts, 26(2), 57-66. [In Persian].
  41. Ghasemi, M. (2015). Where are we from? (M. Moghadam, Ed.). Tehran: Rozaneh Publications. [In Persian].
  42. Ghorbani, R., & Jam Kasra, M. (2010). The pedestrianization movement: A new approach to the revitalization of urban centers (Case study: Tarbiat Pedestrian Street, Tabriz). Urban and Regional Studies and Research, 2(6), 55-72. [In Persian].
  43. Giannopoulou, M., Roukounis, Y., & Stefanis, V. (2012). Traffic network and the urban environment: An adapted space syntax approach. Social and Behavioral Sciences, 48, 1887-1896.
  44. Haciomeroglu, M., Laycock, R. G., & Day, A. M. (2007). Distributing pedestrians in a virtual environment. Proceedings of the International Conference on Cyberworlds, Norwich, UK, University of East Anglia.
  45. Haqi, M. R., Izadi, M. S., & Molavi, E. (2015). Evaluation and comparison of two policies of pedestrianization and pedestrian-oriented planning in urban centers (Case study: Central fabric of Hamedan). Urban Studies, 13(4), 17-31. [In Persian].
  46. Hillier, B. (1996). Space is the machine. Cambridge University Press. Retrieved from http://eprints.ucl.ac.uk/3848/1/SpaceIsTheMachine_part1.pdf
  47. Hillier, B. (2004). The argument of architecture: Or the need for an analytical theory of architecture. (R. Masoudinejad, Trans.). Abadi, 14(43-44), 134-139. [In Persian].
  48. Hillier, B., & Hanson, J. (1984). The social logic of space. Cambridge University Press.
  49. Hillier, B., & Penn, A. (1996). Spatial distribution of urban pollution: Civilizing urban traffic. Science of The Total Environment, 189-190, 3-9.
  50. Hillier, B., & Vaughan, L. (2007). The city as one thing. Progress in Planning, 67(3), 205-230.
  51. Hillier, B., Greene, M., & Desyllas, J. (2000). Self-generated neighbourhoods: The role of urban form in the consolidation of informal settlements. Urban Design International, 5(2), 61-96.
  52. Karimi, K. (1997). The spatial logic organic in Iran and United Kingdom. Proceedings of the Space Syntax First International Symposium, Volume I: Comparative Cities, London.
  53. Karimi, K. (2012). A configurational approach to analytical urban design: ‘Space syntax’ methodology. Urban Design International, 17(4), 297–318.
  54. Karimi, K., Motamed, A., & Parham, E. (2007). Evidence-based spatial intervention for regeneration of informal settlements: The case of Jeddah central unplanned areas. Proceedings of the International Space Syntax Symposium, Istanbul.
  55. Lak, A., & Gholampour, A. (2014). Understanding the meaning of "sense of place" in the residential reconstruction of Bam (Case study: Narges Residential Complex). Housing and Rural Environment, 149(2), 37-50. [In Persian].
  56. Law, S., Chiaradia, A., & Schwander, C. (2012). Towards a multi-modal space syntax analysis: A case study of the London street and underground network. Proceedings of the Eighth International Space Syntax Symposium, Santiago de Chile.
  57. Major, M. D. (1997-98). MSc Built Environment Advanced Architectural Studies. The Bartlett School of Graduate Studies, University College London.
  58. Mohammadzadeh, R. (2011). Assessing the quality of spatial and physical factors in the open spaces of residential complexes in Sahand New Town. Fine Arts, 47(3), 29-38. [In Persian].
  59. Monokrousou, K., & Giannopoulou, M. (2016). Interpreting and predicting pedestrian movement in public space through space syntax analysis. Social and Behavioral Sciences, 223, 509-514.
  60. Penn, A. (2003). Space syntax and spatial cognition: Or why the axial line? Environment & Behavior, 35, 30-65.
  61. Penn, A., & Hillier, B. (1998). Configurational modeling of urban movement networks. Environment & Planning B: Planning and Design, 25(1), 59-84.
  62. Pikora, T., Giles-Corti, B., Bull, F., Jamrozik, K., & Donovan, R. (2003). Developing a framework for assessment of the environmental determinants of walking and cycling. Social Science & Medicine, 56, 1693–1703.
  63. Pourmand, H., Mahmoudinejad, H., & Ranj Azmay Azari, M. (2010). The concept of "place and mental image" and its levels in urbanism from the perspective of "Christian Norberg-Schulz" in the phenomenological approach. Urban Management, 26(3), 79-92. [In Persian].
  64. Rasht Master Plan. (2007). Urban Planning Organization. [In Persian].
  65. Rismanchian, O., & Bell, S. (2010). Practical understanding of the space syntax method in comprehending urban spatial configuration. Fine Arts, 43(3), 49-56. [In Persian].
  66. Sadrian, Z., Hosseini, S. B., & Norouzian Maleki, S. (2014). Enhancing place attachment through the regeneration of worn-out fabric with consideration of intermediary space (Case study: Bagh Shater neighborhood, Tehran). Scientific-Research Journal of the Iranian Architecture and Urbanism Association, 7(2), 35-44. [In Persian].
  67. Safari, H. (2016). Regular geometry towards effective visitors' wayfinding: A case study of Kuala Lumpur city center (Doctoral dissertation). UTM London.
  68. Sajadzadeh, H. (2013). The role of place attachment in urban square identity (Case study: Mausoleum Square, Hamedan). Bagh-e Nazar, 10(25), 79-88. [In Persian].
  69. San Diego Regional Planning Organization. (2009). Planning and design for pedestrians (Pedestrian-oriented urban design guidelines) (R. Basiri Mojdehi, Trans.). Tehran: Tahan Publications. [In Persian].
  70. Sarmast, B., & Motavasseli, M. M. (2010). Examining and analyzing the role of city scale in the degree of place attachment (Case study: Tehran). Urban Management, 26(4), 133-146.
  71. Shiea, E., Habibi, K., & Pirayegar, M. (2013). Explanation of criteria for locating urban pedestrian paths based on social sustainability goals using the ANP method (Case study: Central part of Rasht). City Identity, 9(22), 19-30. [In Persian].
  72. Soltanifard, H., Hataminejad, H., Abbaszadegan, M., & Pourahmad, A. (2013). Analysis of the transformation of the morphological-spatial structure of the Iranian-Islamic city (Case study: Sabzevar). Iranian Islamic City, 14(2), 13-21. [In Persian].
  73. Taban, M., Pourjafar, M. R., & Pourmand, H. (2011). Identity and place: A phenomenological approach. City Identity, 6(10), 79-90. [In Persian].
  74. Turner, A. (2007). From axial to road-centre lines: A new representation for space syntax and a new model of route choice for transport network analysis. Environment and Planning B: Planning and Design, 34(3), 539-555.
  75. Vaughan, L. (2007). The spatial form of poverty in Charles Booth’s London. Progress in Planning, 67(4), xx-xx.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 160
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 100


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب